నీకు నాకు నడుమ అక్షరం ఆలంబన అయితే...

నా గుండెలో భావాలను లతాంతాలుగా మారుస్తాను...



కదులుతున్న కాలంలో నీ కలం కమనీయమయితే...



నిరీక్షించే నా కన్నులుకు నీ రమణీయతను చాటుతాను...



నువ్వు దోచుకెళ్ళిన నా మనసు గోడల మధ్య... నీ భావాలను బంధించ లేను...



నీ కోసమే కోటి ఆశలతో ఎదురు చూసే నా కనులలో... కన్నీరు చింధించలేను...



ఒకచోట నిలబడని నీ ఊహలు... ఒకనాటికి అంతమవుతాయని ఎలా అనుకున్నావు...!



ఒక్కక్షణం కూడ వీడని నీ జ్ఞాపకాలు... మరుక్షణంలోనే మాయమవుతాయని ఎలా ఊహించావు...!



ఒకేసారి పలకరించే అనురాగం....ఒకే క్షణంలో పోయే ప్రాణం నాకు వద్దు నేస్తం...



కదల లేక కదులుతున్న నా గుండె చప్పుడు హెచ్చరిస్తూనే ఉంటుంది...



వదల లేక వదులుతున్న నా హృదయ స్పందన బాధపడుతూనే ఉంటుంది....



చీకటిలాంటి దుఖ:న్నీ దిగమింగాలనీ...


మనసును చైతన్యం చేస్తూ... వెలుగు నీడలను చిత్రించాలనీ...


అందుకే....నా తలపుల్లొ ఒక్కో తలపు నీకు అంకితమిస్తూ...


నా అంతరంగంలో స్తంభించిన గుండెను నడిపిస్తూ...



నాకంటూ మిగిలిన స్వచ్ఛమైన నీ జ్ఞాపకాతో...



మానవత్వపు మహొదయంతో...ముందడుగు వేస్తున్నాను నాదైన నీదారిలో...

0 Comments:

Post a Comment