అక్షరాలను మధించాను... భావమనే సుధ కొసం....

ఐదు వేళ్ళు నోట్లోకి పోని.. అభాగ్యుడికి అన్నం కోసం ఆకలి...

కాలేజీకి వెళ్ళే అమ్మాయికి... ఆకర్షణ కోసం ఆకలి...

ఎదుగుతున్న కుర్రకారుకు అల్లరి కోసం ఆకలి....

చీరెల కోసం... నగల కోసం... గృహిణుల ఆకలి....

అందే జీతం కంటే... అందని గీతం కోసం...లంచగొండి... ఆకలి....

కోట్ల జనం కళ్ళి గప్పి... విభేదాలు రెచ్చగొట్టి...

దొరకని పదవుల కోసం... అమాయకుల బలి.. ఆకలి....

భరతమాత నా మాతృభూమి... భారతీయులంతా నా సహోదరులు...

అని రోజూ వల్లె వేసే...నోటితోనే.. నీది కాదు... నాదని తేడాలను సృష్టించే...

అస్ధిమూల పంజరాలు... ఆర్తరావ మందిరాలు...ఏన్నని చూపను...!

అందుకే ... ఈ రాత్రిలో... ధాత్రి నిశ్శబ్ధం కాకముందే....

ఈ నాగరికత మైలుపడిన దుప్పటిలా నన్ను కప్పుకొక ముందే...

రా.. ప్రశ్నించే నా మనస్సుకు ... బదులుగా...ఆధునిక...కలి మహత్యం... ఆ..కలి..కలిగా...!