కడుపు కింత కూటికొసం అలమటిస్తే.....
కనపడ్డొడల్లా కడుపు కిందకి సూసినొడే గాని...
కనికరించినొడు లేడు ఈ దేశంలొ....
"బొడ్డులొ రూపాయి బిల్ల..." పాటకి నువ్వదరగొట్టేశావని
ఒకడొచ్చి నా గుండెల మీద వందనొటు గుచ్చితే....
ఇంటికాడ తన బిడ్డ జరానికి మందులొస్తాయని నవ్వాలొ...
లేక వాడు తన రొమ్ముల్ని నొక్కినందుకు ఏడవాలొ తేలియక.....
పాట...పాటకి డ్రస్సులు మార్చినట్లే...
ప్రతి అవమానానికి నవ్వుకట్టగా మార్చుకుంటునా వాళ్ళేందరొ....
ఒక రూపాయి తన్ను చూసి ఈలేసినా...
ఒక కళా పొసన తన్ను చూసి కన్నుగొట్టినా....
ప్రొగాం అయిపొయాక ప్రతి ఊరు "నీ రేటేంతని అడిగినా"....
ఎదురు తిరిగితే ఎండు కుంటమే దిక్కు గనుక....
మొఖం రంగుతొ పాటు అన్ని కడిగేసుకుంటు పొయిన వారెందరొ....
అయిన వెండి తెరకొ న్యాయము... ఎడ్లబండి స్టేజికొ న్యాయమా....
బొడ్డు సుట్టూ పదారు రీళ్ళు తిప్పి తిప్పి మొకాన కొడితే....
బంగారు నందుల పురష్కారాలిచ్చే దేశంలొ....
నేను బొడ్దు సూప్పిచ్చే సరికి ఆశ్లీలమై కూకుందా...?
అని ప్రశ్నించుకునే వారు లేకపొలేదు....
కూటి కొసం కొటి విద్యల్లొ ఇది కలిసిపొవలిసిందేనా....
ఎప్పుడు మారుతుంది ఈ సమాజం...
ఒక భావి భారత పౌరుడిగా ప్రశ్నిస్తున్నాను.....!
(నేను గ్రానేట్స్ పని మీద చీమకుర్తి వెళ్ళవలిసి వచ్చింది....అప్పుడు అక్కడ తిరునాలలొ....
రికార్డింగ్ డాన్సర్స్ నీ చూసాను....ఆశ్లీలంగా ఉన్న నృత్యాన్ని ద్వేషించాలొ...లేక...విధి వారి
బ్రతుకులను ఇలా మార్చిందని బాధ పడలొ తేలియక ఈ కవిత రూపంలొ పొందిపరచాను.....
తప్పులుంటే మీ యొక్క పెద్ద మనసుతొ ఈ చిన్న వాడిని క్షమించండి..... )
6 Comments:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
-geeta