అక్షరాలను మధించాను... భావమనే సుధ కొసం....

తొటలొ పూలెన్ని ఉన్నా....సిరిమల్లె వంటి నీ నవ్వు చాలు....

ఎద పరిమళభరితమయ్యెందుకు....


నింగిలొ తారలెన్ని ఉన్నా.... జాబిలి వంటి ఈ మోము చాలు.....

మదిలొ వెన్నెల కురిసేందుకు.....


నా అన్నవారెందరున్నా.... నీ చెలిమి చాలు.....

నిశేదిని గొడల్నీ చీల్చేందుకు.....


నా దు:ఖ:మెంతున్నా.... నీ ఓదార్పు చాలు....

జాలువారే కన్నీటి తడిని తుడిచేందుకు.....


నా ఆనందం కొరకు వెనుక ఎందరున్నా....నీ తొడు ఉంటే చాలు.....

మౌనంగా ఉన్న గుండెలొ అనుభూతులను నింపెందుకు..........


నేను గమ్యం చేరేందుకు రెప్పల మాటున చీకటెంత ఉన్నా... నీ స్నేహం చాలు....

బ్రతుకున పున్నమి వెలుగులు విరిసేందుకు......


నా నీడగా ఎందరున్నా..... నా ప్రియ సఖి... నువ్వుంటే చాలు......

జీవితాంతం నీతొ కలిసి నడిచేందుకు......