అక్షరాలను మధించాను... భావమనే సుధ కొసం....

నీకు తెలుసు ఒక్క రాత్రిలొ ప్రేమ పుట్టదని...

ఒక్క రాత్రిలొ నక్షత్రం పుట్టదని....

నా సృజనాత్మక లొకాన్ని మెల్కొపావు....

ఆ అంతర్లొకాలు పూస్తున్న పరిమాళాలే ఈ నాటి

గాలుల్లొ కలిపి వ్యాపిస్తున్నావు....

ఒంటరిగా  వంతేన మీద కూర్చొని...

నా మీద చంద్రుడి చేత వెన్నెల కురిపించుకుంటున్నా....

పారిపొతున్న ప్రవాహన్ని చూస్తూ..... మదిలొ బాధ....

నీకేం తెలుసు మిత్రమా....

నా అర్ధరాత్రుల్ని కాల్చే దీపాలకే తెలుసు....

నా నిట్టూర్పుల వేడి కధలు....

కాని ఒక్కటి మాత్రం గుర్తుంచుకొ......

ఎక్కడ నా కలలన్నీ నిజమవుతాయో....

ఆ మధుర నిశ్మబ్దం లాంటి ప్రవాసం నీ దరహసం...

రాజు నగరాల్ని పాలించినట్లు....గాలి తొటల్ని పాలిస్తుంది....

నీవు నా ఊహలన్ని పాలిస్తున్నావు....

చిన్నప్పుడు కాశీ మజిలి కధల్లొ నుంచీ.....

అరెభియన్ నైట్స్ కధల్లూ నుంచీ....

నా చైతన్య సీమల్లోకి దిగిన రాజకుమారులందరూ....

నీవుగా తలచి ప్రేమిస్తున్నానని మర్చీపొకా......!