అక్షరాలను మధించాను... భావమనే సుధ కొసం....

దూకుదామా.... తాకుదామా... మెల్లగా వచ్చి ఆక్రమించుకుందామా అన్నట్లుగా....

నీ చూపుల సమరం ను నా ఒంటిపై పారడినట్లుగా చాకచక్యతను చూపిస్తున్నావు....

తనువు పరాజితమై మరులుతున్న నిశివేళలొ నీ సరసం కూడ కొద్దిగా రుచి చూపించరా...!

అనుమతిలొ నా ఊహల అంగరక్షకుడిగా పహరా కాస్తున్నావు...

తడారిపొయిన నా కలలా ఏడారిలొ నీ సొగసు చినుకులను కురిపించరా....

కర్ణపుటంచుల నుండి జారుతున్న మగసిరితొ నా అందానికి అంటుకడుతున్నావు....

మధన చెరసాలలొ ఖైదీ కాని కాంక్ష వుంది తాపంతొ కరుణించరా ...

అంతులేని ఎడబాటుతొ గుండెలొ విరహపు గార మోగిస్తున్నావు....

నవసొయగాల తడి సుగంధాన్ని అంతు చూడనిదే నాకు నిద్ర రాదురా...

దేహపుటగాధాలలొ శాశనాలు కూడ ఆపలేని గాఢతను రగిలిస్తున్నావు....

ఉద్వేగంతొ కాలుతున్న నా ఏకాంతానికి నీ అదర సుధలతొ ఆర్పేయరా....

శతజన్మలైన ఆగిపొని యాత్ర చేసి బుగ్గలొ సిగ్గులను పూయిస్తున్నావు...

నా హృదయ సామ్రాజ్యనికి అధిపతివై నన్ను హత్తుకొరా...

ప్రాయమైనా... నా ప్రాణమైనా .....నీకొసమేరా...!

ఈ కుసుమం పై నీ కొప ఖడ్గం దూస్తావేందుకురా.. కనికరించి సేదతీరరా....