అక్షరాలను మధించాను... భావమనే సుధ కొసం....

ఆకాశరాజు...భూమాత పై దండాయాత్ర ప్రకటించడా....అన్నట్లుగా

నీలిమేఘాలు అమ్ముల పొదలొ దాచుకున్న పన్నీటి జల్లులను...

అస్త్రాలుగా పడమి తల్లి పైకి సందిసున్నాయి...

చెట్లు తమవొంతు సాయంగా ఒంటిపైనున్న సలిలసుధలు రాలుస్తున్నాయి...

నిర్మలమైన నింగి... నిశబ్దంగా నల్లబారిపోయింది....

తమకేమి పట్టనట్లుగా...

నదులు నెరజాణల్లా హొయలొలుకుతూ సాగరసంగమం వైపు సాగుతున్నాయి...

ఇంతలోనే ....!!!

కాంతులీనే కొటితారలను సంకేతంగా పంపి....

మబ్బుల చాటునున్న చంద్రుడు... మేఘాలతో సంధి చేసుకున్నాడేమో...

కాంతి కిరణాలను నిర్మొహమాటంగా నలుదిశలా విరజిమ్ముతున్నాడు....

మరొ చల్లని చంద్రొదయంలొ వెన్నెల పరావర్తనం తాకి...వెండి కలువలు వికసిస్తున్నాయి....

నా పయనంలొ ఇలా ఎన్నొ దృశ్యాలు కన్పిస్తున్నాయి.....

కళ్ళార్పక చూస్తున్నా ...స్వర్గానికిపోయే జీవాత్మలా ..