అక్షరాలను మధించాను... భావమనే సుధ కొసం....: నీ పాదాల్ని నా ప్రాణాలతొ కడగాలని...!

Posted by బుజ్జి at 5/05/2010 01:40:00 AM

సన్నని ఆకులు కట్టే.. ఆకుపచ్చ అద్దాల మెడలొంచి...

ఆకాశపు నీలపు నిగ్గుల కప్పులమీద... తెల్ల మేఘాలలొ తేలిపొతూ...

నీతి వర్తనుల లొంచి దూరంగా వెళ్ళిపొతున్నాను...

నా హృదయారాటాన్ని చల్లార్చాలని...

కదిలే నీళ్ళలొ వెన్నెలా ప్రతిఫలిస్తున్న నీ మోమును చూస్తూ...

తదియ చంద్రుడు కనబడకుండనే కాంతి నెగజిమ్ముతున్నాడు...

గట్టుమీద నుండి సరస్సులొ దూకటానికి...

సంశయించే దానివలె కాలం నన్ను చూస్తూ...

తను చేసిన గాయాన్ని గుర్తుకు తెచ్చుకుంటుంది...

దాహం కొన్న ఎండే వెన్నెలైనట్లుగా...

మోహం నిండిన యౌవ్వనమే చందనమైనట్లుగా...

ప్రతి నిమిషం చంపుతున్న నీ జ్ఞాపకాలతొ యుద్దం చేయ్యలేక...

అణుక్షణం నన్ను బాధించే అంతర శత్రువుతొ పొరాడలేక...

నా చూపులు...స్త్రీ జాతికి సహజ ఆయుధమైన కన్నీళ్ళను ధరించాయి...

ఈ పునర్జన్మ ఉత్సావాన్ని ఎలా ప్రచురించను...?

ఆ గత జన్మ తప్పిదాన్నీ ఎలా గుర్తించను...?

అడవిలొ మోహమాధుర్యంతొ వికశించిన మల్లెపువ్వునొ...

చలిరాత్రిలొ మౌనంతొ నిండిన వెన్నెల రేఖనొ...

తెలియక...ఒంటరిగా... లొకానంతటికి చక్రవర్తి వలే కూర్చున్నాను...

నీ పాదాల్ని నా ప్రాణాలతొ కడగాలని...!

అక్షరాలను మధించాను... భావమనే సుధ కొసం....