నా గదికి తొరణమాలలు ... ధూప... దీపమ్ములు ఎందుకు..
ఏ బాధ నివారణకు ... ఏ వాంఛ పరిపూర్తి కొరకు?
దేవుడూ మానవుడూ వీరిద్దరూ... యీ అనంత విశ్వంలొ మూర్ఖులే...
ఏ కొణం నుంచి చూచినా ఓటమిని అనుభవించే వాళ్ళు వీళ్ళే కనుక...
ఒకనాడు నీవు పెండ్లాడిన ఒయ్యారపు భార్య...
తప్పతాగి తందనాలాడుతున్న నీ క్షేమం కొసం...
తులసి కొట చుట్టూ కన్నీటి దీపాలు వెలిగిస్తుంది...
ఇది ఏ నాగరికతకు ఫలశృతి?
అర్ధరాత్రి ధియేటర్లలొ అర్ధనగ్న లాస్యానికి...సెక్సీ హాస్యానికి...
అమెరికన్ జాకెట్లు తొడిగిన బంగారు పిచ్చికలు కిచకిచలాడుతున్నప్పుడు...
ఊరవతల సందులలొ... అంగళ్ళలొ...
విక్రయార్ధం రంగేసిన...రకరకాల మొనగాల్ని.. విలాసం పేరుస్తుంది...
ఇది ఏ భొగవంతుని విచలింప చేయగలదు?
దారి తెలియక తడబడుతున్న అంధుడిని చూసి
చీకటి నీ తల్లి అని...కటువైన నిజాన్ని కాలం చెప్పుతుంది...
ఇది ఏ విజ్ఞాన ప్రకర్షకు ప్రకృతి...?
విధి విపక్షుల్ని... పక్షుల్లా తరుముతుంటే...
అలవాట్లు ఆచారాల రైలుపట్టాల మీద దొర్లుకుంటూ...
మైలుపడ్డ దుప్పటిలా నన్ను అలుముకుంటుంది...
నా బాధ ఏ సౌధాంతరాలకు పయనించగలదు?
ఏవరి గుండెలను స్పృశించగలదు...?
0 Comments:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
