అక్షరాలను మధించాను... భావమనే సుధ కొసం....

ఈ వేళ నువ్వు వస్తావని...

ఈ ఉదయానికి అందం తెస్తావని...

ఒలికిన అత్తరు సుతారపు సువాసన విదిల్చే ఘుమఘుమలలొ

కురుల్ని సిగగా చుట్టి... గులాబీలు తురిమి...

నా ఆశల గుమ్మం ముందు నిల్చున్నాను...నీకొసం...!

అందానికి అవధిగా... యౌవ్వనానికి సుందరిగా...

ఆకుపచ్చని సిగ్గుల్లొ... వలువల్లొ దాగుతూ...

నీరెండవాన చినుకుల్లొ తడుస్తూ...

ఒక్కొక్క ఉద్రేకపు తరంగాన్ని గుండెల్లొ జాగ్రత్తగా

కొత్తచీర వంపుల్లా మడుస్తూ... నిల్చున్నాను నీకొసం...!

సౌభగ్యాన్ని ఆకాంక్షిస్తూ... మైత్రీ దీపాన్ని వెలిగిస్తూ...

శాంతిసౌఖ్య తారావళిగా... మందారకుసుమహారావళిగా...

కదళించే ఈ వలపు వేడి నిట్టూర్పులతొ...

రగిలిపొతున్న మది విరహ భారాన్ని ఊరడిస్తూ...

కాంక్షనిండిన కళ్ళతొ నిల్చున్నాను... నీ కొసం...!

జాము రాక ముందే... వెలుగు చూడక ముందే...

తనువు తొలి కొర్కెలతొ తరబడిపొతుంది...

తలుపులు మూసిన నా గుండె గదిలొ...

నీ తలపుల గడుసుతనం ఇంకా వేదిస్తునే ఉంది...

మునిమాపు చీకటి చేదిరిపొక ముందే వస్తావు కదూ...