చెమరిన కన్నుల చిత్తడినార్పగ...
చెదిరిన గుండెల ఆర్తిని తీర్చగ....
వేచిన మనసుకు విడుదల నేర్పగ....
కరిగిన యెడదకు కఠినత చేర్చగ....
విరిగిన తలపుల పొందిక కూర్చగ....
ఆర్తిగ అరిచిన గొంతును తడపగ....
కర్తను నెనై చెసిన తప్పుకు క్రుంగిన మనిషిగ చెతులు చాపగ .....
కరుణను చూపే నీ కన్నుల చూసిన నెచ్చెలి విలువను ఎంతని చెప్పను నేస్తం !?
0 Comments:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
